dinsdag 16 juni 2009

Web 2.0: de kip en het ei

De afgelopen tijd heb ik een aantal bijeenkomsten mogen bijwonen waarbij web 2.0 centraal stond. De sprekers zijn dan experts op dit gebied en over het algemeen doen ze hun werk goed en hun mooie voorbeelden zijn aansprekend genoeg om hun publiek te boeien.

Toch vraag ik me soms af wat ik moet met al die mooie voorbeelden op internet van fantastisch werkende web 2.0 applicaties. Ja, google verdient er veel geld mee en zo zijn er nog veel meer mooie voorbeelden. Maar zie ik ook mijn organisatie eraan verdienen?

Stel, ik geef mijn gebruikers een platform waarop ze met mijn organisatie kunnen communiceren. Of mijn waarop medewerkers met een organisatie-onderdeel kunnen communiceren. Dan ben ik heel erg web 2.0. Maar wat doe ik met de informatie die naar boven komt? Door een forum, of een Wiki, of wat dan ook te plaatsen suggereer je invloed voor de creators van jouw platform. Je gebruikers verwachten dat je iets doet met hun input. Dat je reageert of beter nog, je processen of producten aanpast naar hun ideƫen.

De grote vraag is dan ook: ben je bereid dat te doen? Ben je bereid om je producten of processen aan te passen aan de mening van enkele betrokken klanten of stakeholders? Zelfs al wijzen je klanttevredenheidsonderzoeken op iets anders? Ik denk dat dit de clue is van web 2.0; in contact treden met individuen en hen serieus genoeg nemen om je organisatie of je producten aan te passen.

Web 2.0 gaat dus niet over het implementeren van nieuwe webtechnieken, maar over een mentaliteitsverandering van je organisatie. Je implementeert web 2.0 omdat je organisatie daarom vraagt. Het is je organisatie die het belangrijk vindt wat elke klant doet en denkt en die zich bewust is van haar reputatie. En dit geldt, op kleinere schaal, net zo goed op je intranet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten